Bramen en bladzuigers

Het gebeurt dit jaar niet in 1 dag maar geleidelijk. De lente valt in. Een paar weken geleden hadden we al heel zonnige dagen, sindsdien is het af en aan. Maar ze gaat komen: de lente.

Het is alweer even geleden, maar het eerste buitenklusje was het verwijderen van bramenstruiken uit de heg. In de heg die nu verder nog geheel bruin is, zijn de lichtgroene bramenstruiken goed te herkennen. Ook is het nu nog relatief eenvoudig om tussen de hegplanten door te kruipen. Dus een perfecte tijd om de bramenstruiken met wortel en al uit de grond te trekken!

Natuurlijk hadden we aan het begin van de winter alle overtollige bladeren op kunnen ruimen. Maar bladeren hebben ook een functie in de natuur. Echter, hier midden in het bos hebben we toch veel bladeren die niet verteren, namelijk op de bestrating. Die hadden we eerder kunnen ruimen, maar dat was nog niet gebeurd. Hoe kun je dat beter doen dan met een bladzuiger?

Nooit een bladblazer of – zuiger gehad maar vorig jaar hebben we er een gekregen van kennissen die kleiner gingen wonen. Hoog tijd om die uit te proberen. De ervaring leert dat een bladzuiger handig is om terrassen en bestrating bladvrij te maken, mits de hoeveelheden niet te groot zijn. Op plaatsen waar de hoeveelheid te groot is (lees: meerdere containers), moet je de zak iets te vaak legen om echt prettig te werken.

Hoe haal je daar de overtollige bladeren weg? Dat kan heel goed met een sneeuwschuiver! Je schept de bladeren gewoon zo in de container en als die vol is, dan kun je die ergens anders op je erf weer legen. Want als je 10 containers met bladeren hebt, dan ga je die groene container natuurlijk niet aan de weg zetten om geleegd te worden. Die gebruik je dan voor de bramenstruiken, die je niet elders op je erf wilt zien groeien!

IJs en gezondheid

De vorige winter was een winter met heel veel sneeuw, zie ook de foto’s van een jaar geleden op deze pagina. Deze winter was tot een week geleden nog heel zacht. Deze week echter, is de winter ingetreden. Niet (of nauwelijks) in de vorm van sneeuw, maar in de vorm van vorst. Het is overdag nu -7 en dan bevriest het water in de emmers heel snel...

Inmiddels wonen we ongeveer anderhalf jaar in Drenthe. Toen we hier kwamen hadden we gedacht dat het wel leuk zou zijn om een blog te schrijven over de verbouwingen en over onze hond Kim. Omdat er met deze kou niet veel valt te melden over het eerste, lijkt het me leuk om dan maar weer eens iets te schrijven over Kim. Onze herder met drie poten!

Kim is een kruising hollandse/mechelse herder, een pitte teef (mag ik dat zeggen? Ja dat mag ik zeggen want het is een hond).  Een botsing als jonge hond (niet met een auto) resulteerde in een schouder die niet goed heelde. Omdat ze veel pijn had van haar linkerschouder en het verder goed met haar ging, hebben we enkele jaren terug haar linker poot laten amputeren.

Dat ze pittig was werd al duidelijk toen ik haar ophaalde van de kliniek. Ze sprong direct zelf al (met 1 voorpoot dus) op de voorstoel. Zo graag wilde ze naar huis. Vervolgens heeft ze drie maanden lang niet veel meer gedaan dan eten, plassen en poepen en op de bank liggen. Maar geleidelijk aan herstelde ze en nog weer wat maanden later kon ze zonder pijnstillers.

Hoe is het leven van Kim nu met drie poten? De mensen die we tegen komen bij het uitlaten zien ofwel niet eens dat ze een poot mist, ofwel ze zeggen iets in de trant van: “Goh die kan rennen als de beste he, dus die voorpoot lijkt ze niet te missen?” De realiteit is dat het inderdaad goed gaat, ze kan rennen en springen als elke andere hond. Maar ze heeft wel veel speciale aandacht nodig (continu opletten of ze goed loopt, op gewicht letten, etc.)

Wel is het zo dat haar karakter haar nog wel eens dwars zit. Ze is erg nieuwsgierig, erg waaks en vooral in het spelen met andere honden huist een risico voor haar. Met die ene voorpoot is het voor haar lastiger om zijwaartse bewegingen te maken. Zo af en toe raakt ze geblesseerd en moet ze weer een paar dagen rustig aan doen (lees: dan lopen we slechts een kort stukje)

Nu zo’n drie jaar later hebben er zeker geen spijt van dat we haar door die drie zware maanden hebben geloodst. Ze heeft hier een fantastisch leven, zo midden in de bossen. Het was natuurlijk nog leuker geweest als onze andere herder Mila er nog bij was geweest. Maar zij heeft op enkele dagen na onze verhuizing van Almere naar Drenthe niet mee mogen maken.

Aan het eind en begin van elk jaar is het gebruikelijk om terug en vooruit te kijken en na te denken over wat nu echt belangrijk is. Als je in je omgeving bij honden of mensen merkt dat gezondheid niet vanzelfsprekend is, dan leer je wat het belangrijkste is. Veel gezondheid voor 2012 voor jezelf en ieder die je lief hebt, mens of dier!

Buitenverlichting

Voor onze (zakelijke) buitenactiviteiten hebben we op het erf goede buitenverlichting nodig. Daar zijn we al een tijdje mee bezig. We waren begonnen met twee lampen van 400W. Nou dat geeft een partij licht! Daarmee worden direct alle hoge bomen om ons heen verlicht. Als je dan voor de lamp gaat staan kun je enorme schaduwen van jezelf projecteren op de hoge bomen om ons erf heen (meer dan 30m).

Het probleem is dat dergelijke lampen ook heel fel zijn. Je wilt er dus niet recht in kijken, dan wordt je verblind. Bij sportvelden worden dit soort lampen in hoge masten opgehangen, maar dat is hier niet zo eenvoudig. We hebben wel veel hoge bomen , maar die hebben ook heel vaal takken die dan weer voor de lampen hangen. We willen niet dat mensen hier langsrijden en denken dat hier een enorm sportcomplex is gevestigd. Dus hebben we gezocht naar alternatieven.

We onderscheidden bij onze zoektocht twee soorten lampen: de functionele lampen en de sierlampen. De sierlampen zijn zegmaar de lampen die je als buitenlamp bij je huis plaatst. We hebben een sierlamp gevonden van die functioneel ook bevalt. Het mooie van deze lamp is dat deze op ooghoogte een kapje heeft en dus naar beneden en naar boven schijnt. Deze sierlamp verbruikt natuurlijk veel minder energie, maar heeft ook veel minder licht. Als je daar een groot terrein mee wilt verlichten, dan heb je veel meer lampen nodig.

In ons geval zouden we zo’n 20 tot 30 sierlampen nodig hebben. Naast extra kosten voor de lampen geeft het dus ook extra kosten voor het aanleggen. Aangezien het op dit moment voor ons in financieel opzicht iets teveel van het goede is, hebben we nu besloten tot een set van 8 functionele lampen van ongeveer 100W. Die zijn nog steeds erg fel, maar zijn minder dan de 400 W varianten. We hebben ons voorgenomen om als we wat beter bij kas zitten, over te stappen op 20 sierlampen. Want dat oogt wel mooier.

Om geen onnodig stroom te gebruiken, hebben we deze lampen niet alleen op een schakelaar geplaatst maar ook op een lichtsensor. Om het verkeer zo min mogelijk te beschijnen, hebben we een drietal lampen op een houtblok gemonteerd, laag bij de grond. Met een kapje erboven als bescherming tegen smeltende sneeuw, is dit nu ons centraal lichtpunt. Bij elkaar dus wel 300W energie maar het verlicht wel een groter gebied in vergelijking met één 400W lamp.

Houten naambord

Omdat we hier naast privé ook zakelijk werkzaam zijn, wilden we een naambord bij de ingang van ons erf. Primair om mensen te vertellen dat ze gearriveerd zijn, primair om mensen die komen wandelen te wijzen op de parkeerplaats iets verderop. Omdat we in een landelijke omgeving zitten, wilden we een houten bord. We hebben besloten dat zelf te maken.

We hebben een plank gebruikt van een oud schuurtje en die plank hebben we geschuurd, want er zat natuurlijk aardig wat groene aanslag op. Vervolgens hebben we met behulp van een beamer een tekst geprojecteerd en met een potlood hebben we de lijntjes op het bord getekend. Ik heb daarbij de beamer op een keukentrap gezet, maar nog beter zou zijn om die aan het plafond te hangen en naar beneden te laten schijnen!

Vervolgens hebben we alle letters en pijlen uit het bord gefreesd. Dat had wellicht ook wel gekund met een bovenfrees, maar wij hebben het gedaan met een goedkope dremel. Daarvoor hebben we een dun en een dik freesje gebruikt. Na wat oefenen bleek dat we het beste resultaat kregen als we loodrecht in het hout freesden, ongeveer 5mm diep. Het resultaat is niet zo strak als met een machinaal gemaakt bord of plakletters, maar dat wilden we ook niet. Je ziet nu het originele lettertype terug en je ziet dat het met de hand is gemaakt. Dat is precies wat we wilden!

Na het frezen hebben we de zijkanten van het bord afgezaagd. Dat deden we niet eerder omdat het extra gewicht van de totale plank wel prettig was bij het frezen, dan ligt het bord stabieler. Vervolgens hebben we alle letters geverfd, waarbij de verf dus in de gleuven bleef liggen. Tot slot hebben we het hout in de (natuurlijke) olie gezet om te voorkomen dat het snel groen zou worden. Het bord is iets aan de donkere kant, maar uit ervaring weten we dat lichter gaat worden met de tijd.

Omdat we schroeven door het bord heen niet mooi vinden, hebben we aan de achterkant een extra plankje geplaatst (met lijm en 3cm schroeven) waarmee de totale dikte werd verdubbeld. Zodoende hebben we het geheel stevig kunnen bevestigen vanaf de achterkant, zonder dat de schroeven door het bord heen hoeven. Hieronder het resultaat. In verband met privacy tonen we hier niet de tekst, maar als je ons kent dan weet je waar je het bord kunt bewonderen!

Hergebruik

Ik heb gisteren gelezen dat het vandaag ‘Kringloopdag’ is. Dat lijkt me een goede gelegenheid om eens te benadrukken dat je heel goed kunt ‘consuminderen’ door dingen opnieuw te gebruiken. Dat hebben we overigens ook in Almere gedaan, maar in het afgelopen jaar hebben we het nog vaker kunnen toepassen, omdat we hier veel met hout doen. Ik zal enkele voorbeelden geven.

Vorig jaar toen we onze tijdelijke woonruimte hebben ingericht, hebben we diverse dingen hergebruikt. Zo wilden we vorig jaar onze kapstok en onze schoenenkastjes bevestigen op de achterkant van twee kledingkasten. Maar die achterkant bestond natuurlijk uit zacht board. Dus daarom hebben we een viertal houten kastdeuren hergebruikt (je ziet zelfs een scharnier nog zitten). Het ziet er ook nog eens heel landelijk uit!

In onze tijdelijke woonruimte waren wasbakken met elk een kleine boiler, maar nog geen douche. Dus voor onze (tijdelijke) douche moesten we nog een grote boiler hebben. Die hebben we op marktplaats gevonden en geplaatst. De kleine boiler op die plaats die bewaren we, want als het woonhuis verbouwd is dan plaatsen we die weer terug. De grote boiler en tijdelijke douche zetten we dan weer op marktplaats!

Een deel van de tijdelijke woonruimte was vroeger werkplaats. Aan een muur was een multiplex plaat bevestigd, waarop alle gereedschappen werden opgehangen. Die plaat hebben we van de muur gehaald, omdat die kamer onze tijdelijke slaapkamer werd. Maar die plaat hebben we opnieuw kunnen gebruiken: als vouwdeur voor een meterkast.

In de grote ruimte hebben we diverse TL verlichting vervangen door lampen. De electra die we daarbij hebben verwijderd, hebben we zoveel mogelijk hergebruikt. Zelfs schroeven en kabelklemmen worden – voor zover mogelijk – verzameld voor hergebruik. Wat we nu aan electra nog over hebben, kunnen we gebruiken als we meer buitenverlichting gaan toevoegen. De TL armaturen  gaan we ofwel hergebruiken, ofwel weggeven.

Vorige week wilden we voor de honden een mobiel hek maken. Daarbij hebben we houten palen kunnen hergebruiken en de latten onder de poten komen weer van een houten kastdeur. Op de volgende foto zie je ook twee hekjes. Die vormden ooit een houten deur van 2m hoog, die is we in twee gezaagd en met 1 extra latje en 1 extra scharnier (beiden hergebruikt) zijn het nu twee deurtjes. De houten boomstammen functioneren als statafels en zijn van een grote lokale boom die vorig jaar is omgezaagd.

Op dit moment leggen we de laatste hand aan een houten naambord, dat wordt de volgende blogpost. Daarvoor hebben we een plank gebruikt die afkomstig is van een laag schuurtje hier op het erf. Die gaan we nog verplaatsen, die zal dus iets kleiner terug komen!



De grote ruimte – deel 2

De grote ruimte is inmiddels voorzien van 10 grote lampen, die we kunnen bedienen via 3 dimmers. We hebben besloten tot drie groepen, met het oog op het geven van presentaties. Het is dus mogelijk om de lamp die het dichtste bij het scherm hangt, te dimmen of zelfs uit te schakelen.

Het is trouwens zo dat niet alle spaarlampen dimbaar zijn. Bij het bekende grote Zweedse warenhuis, waar we de lampenkappen hebben gekocht, hebben we dan ook maar gelijk de spaarlampen en de dimmers gekocht. De combinatie werkt dus prima en het geeft een mooi sfeervol licht. Zowel gedimd als niet gedimd!

Het eerstvolgende project is het (laten?) maken van een houten naambord!

De grote ruimte – deel 1

De afgelopen week zijn we begonnen met het opfrissen van de grote ruimte, met als doel om deze geschikt te maken voor trainingen en bijeenkomsten. Een belangrijke verandering die we wilden doorvoeren is dat we de saaie en felle TL verlichting willen vervangen door grote moderne lampen die ook een fijner licht geven.

Ook waren alle PVC buizen met electra in de grote ruimte overal op de mooie balken geplaatst, wat het mooie karakter van alle pilaren en balken teniet deed. Ik heb geen foto’s van al deze leidingen gemaakt, het was zo lelijk… ik kon het gewoon niet ;-) Omdat het ook geen gezicht is om mooie lampen onder een vies geel plafond te hangen, moest dus ook het plafond geschilderd worden. Alles bij elkaar dus een behoorlijke klus!

Het is nog niet af, maar de afgelopen week hebben we - met de nodige hulp - een goede start gemaakt. Om te beginnen is de ruimte leeg gemaakt (er stonden nog aardig wat spullen). Daarna hebben we alle TL en alle overbodige electra weg gehaald, wat nog best tegenviel. De PVC buizen waren vastgemaakt met heel veel klemmetjes, die waren vastgezet met oude ‘platbekschroeven’. Dat is dus veel handwerk!

Voor het spuiten gebruiken we - zoals ik eerder heb geschreven - een verfspuitmachine. Dat heeft voordelen en nadelen. Een van de nadelen is dat je de dingen goed moet afplakken. Het afplakken kost altijd meer tijd dan je denkt. Natuurlijk hebben de pilaren moeilijke vormen om af te plakken, maar ook is het extra tijdrovend lastig om op 3.5 meter hoogte af te plakken (steeds trap op en trap af).

Het afplakken heeft ons meer dan een dag gekost (met 2 personen). Maar het kon niet anders. Een hoog plafond verven met een verfroller is niet alleen vermoeiender dan spuiten, ook vereist het werken met een roller dat de ondergrond schoon is. Ons plafond was vergeven van stof en spinnerag en dat schoonmaken op hoogte, is nog veel meer werk dan afplakken. Dus voor dit plafond was langdurig afplakken en dan spuiten toch sneller!

Voor het afplakken gebruikten wij een mix van  rollen plastic met afplaktape rollen karton met afplaktape. Soms zijn rollen plastic handiger, bijvoorbeeld voor deuren. Je kunt dan boven de deur een plastic strook bevestigen, die je dan vlak voor je begint naar beneden afrolt (het is een smalle strook plastic die aan elkaar kleeft tot je het afrolt). Op andere plaatsen is karton handiger, omdat het steviger is.

De noodzaak voor het afplakken is natuurlijk dat er bij het spuiten wat nevel in de lucht komt en dat zou zich kunnen hechten op pilaren of muren. Op de vloer komt op zich vrij weinig verf, het is dan meer “verfstof”, wat je makkelijk op kunt zuigen. Maar in een grote ruimte is dat ook nog best veel werk. Dus ik heb voor en na het weghalen van het plakwerk de stofzuiger gepakt en na bijna een dag stofzuigen werd het resultaat zichtbaar.

Het resultaat van deze klus is een mooi wit plafond en pilaren en balken zonder PVC pijpen. Een tussenresultaat.  De volgende keer gaan we lampen ophangen, her en der op een nette manier stopcontacten plaatsen en tegelijkertijd de buitenverlichting vervangen. Dan kunnen we vanaf augustus of september trainingen gaan geven in deze ruimte. Wordt vervolgd!