Buitenverlichting

Voor onze (zakelijke) buitenactiviteiten hebben we op het erf goede buitenverlichting nodig. Daar zijn we al een tijdje mee bezig. We waren begonnen met twee lampen van 400W. Nou dat geeft een partij licht! Daarmee worden direct alle hoge bomen om ons heen verlicht. Als je dan voor de lamp gaat staan kun je enorme schaduwen van jezelf projecteren op de hoge bomen om ons erf heen (meer dan 30m).

Het probleem is dat dergelijke lampen ook heel fel zijn. Je wilt er dus niet recht in kijken, dan wordt je verblind. Bij sportvelden worden dit soort lampen in hoge masten opgehangen, maar dat is hier niet zo eenvoudig. We hebben wel veel hoge bomen , maar die hebben ook heel vaal takken die dan weer voor de lampen hangen. We willen niet dat mensen hier langsrijden en denken dat hier een enorm sportcomplex is gevestigd. Dus hebben we gezocht naar alternatieven.

We onderscheidden bij onze zoektocht twee soorten lampen: de functionele lampen en de sierlampen. De sierlampen zijn zegmaar de lampen die je als buitenlamp bij je huis plaatst. We hebben een sierlamp gevonden van die functioneel ook bevalt. Het mooie van deze lamp is dat deze op ooghoogte een kapje heeft en dus naar beneden en naar boven schijnt. Deze sierlamp verbruikt natuurlijk veel minder energie, maar heeft ook veel minder licht. Als je daar een groot terrein mee wilt verlichten, dan heb je veel meer lampen nodig.

In ons geval zouden we zo’n 20 tot 30 sierlampen nodig hebben. Naast extra kosten voor de lampen geeft het dus ook extra kosten voor het aanleggen. Aangezien het op dit moment voor ons in financieel opzicht iets teveel van het goede is, hebben we nu besloten tot een set van 8 functionele lampen van ongeveer 100W. Die zijn nog steeds erg fel, maar zijn minder dan de 400 W varianten. We hebben ons voorgenomen om als we wat beter bij kas zitten, over te stappen op 20 sierlampen. Want dat oogt wel mooier.

Om geen onnodig stroom te gebruiken, hebben we deze lampen niet alleen op een schakelaar geplaatst maar ook op een lichtsensor. Om het verkeer zo min mogelijk te beschijnen, hebben we een drietal lampen op een houtblok gemonteerd, laag bij de grond. Met een kapje erboven als bescherming tegen smeltende sneeuw, is dit nu ons centraal lichtpunt. Bij elkaar dus wel 300W energie maar het verlicht wel een groter gebied in vergelijking met één 400W lamp.

Houten naambord

Omdat we hier naast privé ook zakelijk werkzaam zijn, wilden we een naambord bij de ingang van ons erf. Primair om mensen te vertellen dat ze gearriveerd zijn, primair om mensen die komen wandelen te wijzen op de parkeerplaats iets verderop. Omdat we in een landelijke omgeving zitten, wilden we een houten bord. We hebben besloten dat zelf te maken.

We hebben een plank gebruikt van een oud schuurtje en die plank hebben we geschuurd, want er zat natuurlijk aardig wat groene aanslag op. Vervolgens hebben we met behulp van een beamer een tekst geprojecteerd en met een potlood hebben we de lijntjes op het bord getekend. Ik heb daarbij de beamer op een keukentrap gezet, maar nog beter zou zijn om die aan het plafond te hangen en naar beneden te laten schijnen!

Vervolgens hebben we alle letters en pijlen uit het bord gefreesd. Dat had wellicht ook wel gekund met een bovenfrees, maar wij hebben het gedaan met een goedkope dremel. Daarvoor hebben we een dun en een dik freesje gebruikt. Na wat oefenen bleek dat we het beste resultaat kregen als we loodrecht in het hout freesden, ongeveer 5mm diep. Het resultaat is niet zo strak als met een machinaal gemaakt bord of plakletters, maar dat wilden we ook niet. Je ziet nu het originele lettertype terug en je ziet dat het met de hand is gemaakt. Dat is precies wat we wilden!

Na het frezen hebben we de zijkanten van het bord afgezaagd. Dat deden we niet eerder omdat het extra gewicht van de totale plank wel prettig was bij het frezen, dan ligt het bord stabieler. Vervolgens hebben we alle letters geverfd, waarbij de verf dus in de gleuven bleef liggen. Tot slot hebben we het hout in de (natuurlijke) olie gezet om te voorkomen dat het snel groen zou worden. Het bord is iets aan de donkere kant, maar uit ervaring weten we dat lichter gaat worden met de tijd.

Omdat we schroeven door het bord heen niet mooi vinden, hebben we aan de achterkant een extra plankje geplaatst (met lijm en 3cm schroeven) waarmee de totale dikte werd verdubbeld. Zodoende hebben we het geheel stevig kunnen bevestigen vanaf de achterkant, zonder dat de schroeven door het bord heen hoeven. Hieronder het resultaat. In verband met privacy tonen we hier niet de tekst, maar als je ons kent dan weet je waar je het bord kunt bewonderen!

Hergebruik

Ik heb gisteren gelezen dat het vandaag ‘Kringloopdag’ is. Dat lijkt me een goede gelegenheid om eens te benadrukken dat je heel goed kunt ‘consuminderen’ door dingen opnieuw te gebruiken. Dat hebben we overigens ook in Almere gedaan, maar in het afgelopen jaar hebben we het nog vaker kunnen toepassen, omdat we hier veel met hout doen. Ik zal enkele voorbeelden geven.

Vorig jaar toen we onze tijdelijke woonruimte hebben ingericht, hebben we diverse dingen hergebruikt. Zo wilden we vorig jaar onze kapstok en onze schoenenkastjes bevestigen op de achterkant van twee kledingkasten. Maar die achterkant bestond natuurlijk uit zacht board. Dus daarom hebben we een viertal houten kastdeuren hergebruikt (je ziet zelfs een scharnier nog zitten). Het ziet er ook nog eens heel landelijk uit!

In onze tijdelijke woonruimte waren wasbakken met elk een kleine boiler, maar nog geen douche. Dus voor onze (tijdelijke) douche moesten we nog een grote boiler hebben. Die hebben we op marktplaats gevonden en geplaatst. De kleine boiler op die plaats die bewaren we, want als het woonhuis verbouwd is dan plaatsen we die weer terug. De grote boiler en tijdelijke douche zetten we dan weer op marktplaats!

Een deel van de tijdelijke woonruimte was vroeger werkplaats. Aan een muur was een multiplex plaat bevestigd, waarop alle gereedschappen werden opgehangen. Die plaat hebben we van de muur gehaald, omdat die kamer onze tijdelijke slaapkamer werd. Maar die plaat hebben we opnieuw kunnen gebruiken: als vouwdeur voor een meterkast.

In de grote ruimte hebben we diverse TL verlichting vervangen door lampen. De electra die we daarbij hebben verwijderd, hebben we zoveel mogelijk hergebruikt. Zelfs schroeven en kabelklemmen worden – voor zover mogelijk – verzameld voor hergebruik. Wat we nu aan electra nog over hebben, kunnen we gebruiken als we meer buitenverlichting gaan toevoegen. De TL armaturen  gaan we ofwel hergebruiken, ofwel weggeven.

Vorige week wilden we voor de honden een mobiel hek maken. Daarbij hebben we houten palen kunnen hergebruiken en de latten onder de poten komen weer van een houten kastdeur. Op de volgende foto zie je ook twee hekjes. Die vormden ooit een houten deur van 2m hoog, die is we in twee gezaagd en met 1 extra latje en 1 extra scharnier (beiden hergebruikt) zijn het nu twee deurtjes. De houten boomstammen functioneren als statafels en zijn van een grote lokale boom die vorig jaar is omgezaagd.

Op dit moment leggen we de laatste hand aan een houten naambord, dat wordt de volgende blogpost. Daarvoor hebben we een plank gebruikt die afkomstig is van een laag schuurtje hier op het erf. Die gaan we nog verplaatsen, die zal dus iets kleiner terug komen!



De grote ruimte – deel 2

De grote ruimte is inmiddels voorzien van 10 grote lampen, die we kunnen bedienen via 3 dimmers. We hebben besloten tot drie groepen, met het oog op het geven van presentaties. Het is dus mogelijk om de lamp die het dichtste bij het scherm hangt, te dimmen of zelfs uit te schakelen.

Het is trouwens zo dat niet alle spaarlampen dimbaar zijn. Bij het bekende grote Zweedse warenhuis, waar we de lampenkappen hebben gekocht, hebben we dan ook maar gelijk de spaarlampen en de dimmers gekocht. De combinatie werkt dus prima en het geeft een mooi sfeervol licht. Zowel gedimd als niet gedimd!

Het eerstvolgende project is het (laten?) maken van een houten naambord!

De grote ruimte – deel 1

De afgelopen week zijn we begonnen met het opfrissen van de grote ruimte, met als doel om deze geschikt te maken voor trainingen en bijeenkomsten. Een belangrijke verandering die we wilden doorvoeren is dat we de saaie en felle TL verlichting willen vervangen door grote moderne lampen die ook een fijner licht geven.

Ook waren alle PVC buizen met electra in de grote ruimte overal op de mooie balken geplaatst, wat het mooie karakter van alle pilaren en balken teniet deed. Ik heb geen foto’s van al deze leidingen gemaakt, het was zo lelijk… ik kon het gewoon niet ;-) Omdat het ook geen gezicht is om mooie lampen onder een vies geel plafond te hangen, moest dus ook het plafond geschilderd worden. Alles bij elkaar dus een behoorlijke klus!

Het is nog niet af, maar de afgelopen week hebben we - met de nodige hulp - een goede start gemaakt. Om te beginnen is de ruimte leeg gemaakt (er stonden nog aardig wat spullen). Daarna hebben we alle TL en alle overbodige electra weg gehaald, wat nog best tegenviel. De PVC buizen waren vastgemaakt met heel veel klemmetjes, die waren vastgezet met oude ‘platbekschroeven’. Dat is dus veel handwerk!

Voor het spuiten gebruiken we - zoals ik eerder heb geschreven - een verfspuitmachine. Dat heeft voordelen en nadelen. Een van de nadelen is dat je de dingen goed moet afplakken. Het afplakken kost altijd meer tijd dan je denkt. Natuurlijk hebben de pilaren moeilijke vormen om af te plakken, maar ook is het extra tijdrovend lastig om op 3.5 meter hoogte af te plakken (steeds trap op en trap af).

Het afplakken heeft ons meer dan een dag gekost (met 2 personen). Maar het kon niet anders. Een hoog plafond verven met een verfroller is niet alleen vermoeiender dan spuiten, ook vereist het werken met een roller dat de ondergrond schoon is. Ons plafond was vergeven van stof en spinnerag en dat schoonmaken op hoogte, is nog veel meer werk dan afplakken. Dus voor dit plafond was langdurig afplakken en dan spuiten toch sneller!

Voor het afplakken gebruikten wij een mix van  rollen plastic met afplaktape rollen karton met afplaktape. Soms zijn rollen plastic handiger, bijvoorbeeld voor deuren. Je kunt dan boven de deur een plastic strook bevestigen, die je dan vlak voor je begint naar beneden afrolt (het is een smalle strook plastic die aan elkaar kleeft tot je het afrolt). Op andere plaatsen is karton handiger, omdat het steviger is.

De noodzaak voor het afplakken is natuurlijk dat er bij het spuiten wat nevel in de lucht komt en dat zou zich kunnen hechten op pilaren of muren. Op de vloer komt op zich vrij weinig verf, het is dan meer “verfstof”, wat je makkelijk op kunt zuigen. Maar in een grote ruimte is dat ook nog best veel werk. Dus ik heb voor en na het weghalen van het plakwerk de stofzuiger gepakt en na bijna een dag stofzuigen werd het resultaat zichtbaar.

Het resultaat van deze klus is een mooi wit plafond en pilaren en balken zonder PVC pijpen. Een tussenresultaat.  De volgende keer gaan we lampen ophangen, her en der op een nette manier stopcontacten plaatsen en tegelijkertijd de buitenverlichting vervangen. Dan kunnen we vanaf augustus of september trainingen gaan geven in deze ruimte. Wordt vervolgd!

Haan

Vorige week werden we wakker van een haan. We hebben zelf geen haan en ook geen kippen, de buren zitten zo ver weg dat het is ook niet waarschijnlijk is dat de haan  zelf ergens is ontsnapt. De conclusie: iemand heeft de haan hier in het bos gedumpt. Wellicht gaf hij teveel overlast richting buren, of waren er teveel hanen. Het is echter een heel mooi exemplaar!

Ik denk dat alle normaal denkende mensen het er wel over eens zullen zijn, dat je een hond of aan ander huisdier niet dumpt in het bos als je op vakantie gaat. Ik weet echter niet of iedereen er ook zo over denkt als het een kip of haan betreft. De gedachte zou kunnen zijn dat een kip in het bos zijn kostje wel bij elkaar kan scharrelen. Dat mag wel zo zijn, maar een kip of haan is in het bos zijn leven niet veilig!

De haan heeft enkele dagen in onze voortuin gezeten en is daar minimaal een keer aangevallen. Daarna hebben we de haan in onze hoog omheinde tuin (vanwege Kim) gelokt maar daar  is hij ook aangevallen. Er zitten hier natuurlijk vossen, maar ook veel roofvogels. Ik denk ook dat het kraaien de roofvogels aantrok. We hebben de aanvallen niet gezien, maar wel de bewijslast:

Ook als je kippen wilt houden in de stad, dan zal je die moeten beschermen (vossen komen overal tegenwoordig). Maar in een bos is het nog lastiger. We besloten om een ander thuis te zoeken, maar dat viel niet mee. Na veel moeite – die de vorige eigenaar had moeten nemen! – hebben we een beter thuis gevonden. De haan heeft nu een thuis met kippetjes!

Misschien dat wij ook nog (meer) dieren nemen in de toekomst, nu houden we het even bij onze hond Kim. Die vond de haan natuurlijk erg interessant, zeker omdat de haan ook echt hanengedrag vertoonde (langs de hond paraderen zo van “je kunt me toch niet pakken want dat mag niet van je baasje”). Maar een voordeel voor Kim: ze heeft haar tuin weer terug!

Onkruid

De afgelopen weken is het heel warm geweest, in heel Nederland. In het oosten en zuiden van het land is het dan nog enkele graden warmer, omdat we hier in verhouding meer een landklimaat hebben dan een zeeklimaat. In de vroege ochtend is het hier dus kouder dan in het westen, in de middag juist een paar graden warmer (regelmatig 30 graden in de schaduw).

Gelukkig is het hier binnen nog goed uit te houden, omdat de schuur in verhouding goed geïsoleerd is. Dus hier wordt het niet snel warmer dan 23 graden. Buiten is het echter andere koek. Als we planten zouden hebben, dan zouden we die elke dag moeten besproeien. Maar we hebben nog geen planten, alleen veel bomen, veel gras en lege potten!

Het gras is wel aardig verdroogd, maar dat hebben we op de lijst staan om opnieuw in te zaaien. De bomen en heggen staan er goed bij, dus die hebben kennelijk weinig last van de droogte. Wat zeker geen last heeft van droogte is het onkruid. We hebben er vorig jaar niet veel weg gehaald, zouden we in het voorjaar wel doen. Nu staat het her en der een meter hoog!

Op de foto zie je een normale groenbak, deze gebruiken we voor het vervelendste onkruid. Als je hier in Drenthe meer groenafval hebt dan in de bak past, dan kun je het afvoeren, maar dat kost hier wel geld (niet alle soorten afval, wel groenafval). Maar gelukkig is ons erf groot genoeg om het groenafval een plekje te geven waarbij het niet in het zicht ligt...

De lente

Inmiddels is de lente aangebroken en dat merken we aan alles. Hoewel het in de ochtend nog koud is, zijn de middagen zo warm dat de kachels dan al uit kunnen. We hebben hier heel veel nestkastjes en die worden ook flink gebruikt. Ik weet niet of de Uilen al in de nestkast zitten, maar vanuit mijn werkplek kijk ik uit op een nestkast waar boomklevers mee bezig zijn:

Daarnaast maken we een begin met het schoffelen van al het mos en gras op de bestrating en op de ‘flinten’ (de mooie ronde stenen) rondom de schuur. In Almere konden we het ons veroorloven om af en toe een paar weken niets te doen aan onze tuin, dat is hier een ander verhaal. Het is ongeveer 30x zo groot, dus zullen we het wekelijks bij moeten houden!

Financiering (1)

Het is even stil geweest op het blog. Dat komt ook omdat we relatief weinig hebben gedaan als het gaat om de verbouwing. We hebben inmiddels een aardig idee van hoeveel geld er nodig is om het allemaal netjes te doen. De conclusie: we komen meer tekort dan we hadden gehoopt. Oftewel: we zullen moeten gaan kijken hoe we het kunnen financieren. Ik ben benieuwd hoe moeilijk of makkelijk de deuren open zullen gaan...

Afweging zelf doen of ‘laten doen’

Nu de eerste fase van het totale ‘project’ achter de rug is (het leefbaar maken van het bijgebouw) kunnen we het blik richten op de tweede fase: het moderniseren van het woongebouw. Veel mensen vragen ons: “Goh ga je veel zelf doen?” Het korte antwoord is misschien wel verrassend: “Nee, daar hebben we niet genoeg geld voor.”

Dat klinkt veel mensen gek in de oren, dus zal ik maar een langer antwoord geven. De gangbare gedachte is dat je geld spaart door veel zelf te doen. Vaak is dat ook zo. Maar net zo vaak (of vaker) is dat ook niet zo. Mensen die zelf verbouwen en dat doen naast een fulltime baan, zijn vaak jaaaaren met een verbouwing bezig. En… tijd is geld.

Slechts een enkeling kan het zich veroorloven om gedurende een lange verbouwing niet te werken. Ideaal lijkt mij om voor een grote verbouwing een soort ‘sabbatical’ te namen, zodat je een jaar lang fulltime bezig kan zijn met de verbouwing. Maar dan moet je naast een verbouwingsbudget voor alle materialen ook een reserve hebben voor levensonderhoud.

In ons geval hebben we dat niet. Sterker nog, ons verbouwingsbudget is al ver onder wat ‘normaal’ is. Om die reden kan ik met zekerheid zeggen dat wij het ons niet kunnen veroorloven om het zelf te doen. Wij hebben een klein budget waarmee we kunnen beginnen, maar we zullen moeten blijven werken om het vervolg van de verbouwing te kunnen betalen.

We hebben bedacht dat we ons in eerste instantie moeten richten op drie dingen: nieuwe kozijnen en deuren (is nu dubbelglas) vervangen van al het leidingwerk (verwarming, water, electra) en het isoleren van dak + muren + vloeren. Omdat we alle leidingen willen wegwerken en voorzetwanden moeten aansluiten op kozijnen, is dit met elkaar verbonden. De grote vraag voor de komende weken: hoeveel gaan deze drie dingen samen kosten?

Foto's en videoclip tijdelijke woonruimte

Nou het is zover: hier is een serie foto’s en een videoclip (geheel onderaan) van onze tijdelijke woonruimte. Alles zit erin, wonen en werken... alles heeft een plek. We hebben er bewust voor gekozen om de douche in de woonkamer te plaatsen en de wasmachine in de slaapkamer, omdat we verschillende slaapritmes hebben ;-) Wat je niet ziet is het toilet, dat is een te kleine ruimte om te fotograferen met ons toestel. Maar die ziet er supernetjes uit dus die moet je dan zelf maar komen bekijken!

 

 Klik hier voor de videoclip!