Keuken in bijgebouw

We hebben in ons vorige huis goede ervaringen opgedaan met IKEA. We hebben in 2008 een hele mooie L-vormige keuken gekocht en laten monteren, inclusief alle luxe apparatuur (Whirlpool), voor zo’n 6000 euro. We moeten nu twee keukens vervangen, woonhuis en bijgebouw. We gaan wel voor twee verschillende soorten keukens.

We gaan in het bijgebouw voor een IKEA keuken met de VARDE serie (met umlaut op de A). Dit zijn losse kasten, dus als we in de toekomst besluiten om het bijgebouw te verbouwen, dan kunnen we de keuken hergebruiken. Gewoon demonteren, kasten met apparatuur en al verplaatsen en terugzetten na de verbouwing. Ook oogt deze serie heel robuust, door de dikke poten. Dat past bij het grote gebouw!

Voor het woonhuis gaan we wel voor een kleuken die we geheel vast inbouwen. We hebben die nog niet uitgekozen, maar we hebben al wel besloten dat we - eigenlijk net als voor de rest van het woonhuis - gaan voor een mix tussen landelijk en modern. Dat wordt vast heel mooi!

Wat de kosten van de keuken van het woonhuis gaan worden zal nog moeten blijken, maar gezien de kosten van onze keuken in Almere zal dat wel ongeveer 4000 euro worden. Want het oppervlak is veel kleiner dus wordt het een 'i' keuken in plaats van een L keuken. De kosten van de keuken voor het bijgebouw zal inclusief apparatuur zal ongeveer 2000 euro zijn. Niet gek toch, voor een nieuwe keuken? 

Tijdelijke woonruimte en douche

De prioriteit in het komende halfjaar is het woonhuis. Dat moet grondig worden gemoderniseerd. Isoleren, keuken, badkamer, leidingwerk, etc. We willen in die periode in het bijgebouw gaan wonen en werken, dus de eerstkomende twee maanden staan in het teken van het opfrissen van het bijgebouw en aansluitend verhuizen van woonhuis naar bijgebouw.

We hebben in het bijgebouw al de nodige voorzieningen. Uiteraard hebben we electra en koud water, maar we hebben ook twee kleine boilers (ca. 10 L) voor warm tapwater en we hebben 4 gaskachels. Er is een keukentje, maar zonder apparatuur. Dus er is een basis, maar er moet nog wel wat gebeuren om hier lekker te kunnen wonen!

Om te beginnen hebben we een installateur laten kijken naar de staat van de installaties in het woonhuis en het bijgebouw. De CV ketel in het woonhuis blijkt zo’n 8 jaar oud en die kan dus nog een paar jaar mee (normale levensduur zou zijn 12 of 15 jaar). Gezien het feit dat we heel scherp moeten zijn op ons budget, gaan we de ketel dus nog niet vervangen.

We gaan in het woonhuis wel alle leidingen want die zijn zeer gedateerd. Ze lopen ook overal langs de muren. Aangezien er ook overal moeten isoleren, gaan we alle board/gipsplaten verwijderen en dus kunnen we (vrijwel) alle leidingen ‘wegwerken’. Afgezien van de keuken en bijkeuken hebben we ook houten vloeren, dus leidingen kunnen ook onder de vloer door.

Daarna hebben we installateur laten kijken naar de gaskachels. Want we op dit moment weten we niets meer van gaskachels dan dat je op moet passen voor koolmonoxide. Gelukkig blijken ook de gaskachels in prima staat en relatief jong. We gaan ze bij een volgende afspraak nog goed laten onderzoeken, maar ze kunnen in ieder geval blijven. Goed nieuws voor het budget!

Wel blijft dat over dat we moeten kunnen douchen. We gaan een tijdelijke douche kopen, met zijwanden en deuren. Op marktplaats kun je die kopen vanaf 250 euro. Dan moeten we ook nog een boiler kopen met een grotere capaciteit, op advies van de installateur gaan we voor 80 liter (10-15 minuten douchen per keer). Op marktplaats zijn deze al voor zo’n 100 euro te krijgen. Dat valt ook erg mee!

Op dit moment hopen we dat we zo’n 6 maanden in het bijgebouw gaan wonen en dat we in de zomer 2011 ons gemoderniseerde woonhuis kunnen betrekken. Daarna zal het bijgebouw waar we nu tijdelijk gaan wonen, gaan fungeren als kantoor. Daarom denken we nu al na over hoe we de ruimte gaan gebruiken. Het heeft natuurlijk weinig zin om volgend jaar nieuwe vloerbedekking te leggen of een nieuwe keuken te plaatsen!

Hoewel er vast veel mensen zullen zijn die er een hekel aan hebben, hebben wij gekozen voor vinyl met houtprint. De belangrijkste reden om voor vinyl te kiezen is het makkelijke onderhoud. Met een hond die continu in en uit kan lopen, krijg je onherroepelijk veel modder op de vloer. Maar vinyl is ook goedkoper, dat is voor ons nu ook belangrijk!

Vinyl heb je tot 20 euro/m2 of duurder, wij hebben gezocht naar de mooiste houtprint naar onze smaak, met een zo ruw mogelijk oppervlak, voor de laagste prijs. Via 16 euro en 12 euro hebben we een vinyl gevonden voor 8 euro/m2. En... die bleek nu 50% korting te hebben, dus we hebben nu vinyl voor slechts 4 euro/m2. En het is geen flutvinyl, dus we hebben gelijk genoeg gekocht voor zowel het woonhuis als het bijgebouw. Misschien moeten we het over 5 jaar vervangen, maar op dit moment is dit voor ons de beste keus!

Verhuizen

Gisteren heb ik getekend voor de verkoop van het huis in Almere. Dan komt niet alleen een eind aan 11 jaar wonen in Almere (niet dat ik daar zo naar uit kijk hoor, het is een mooie groene stad, zie mijn eerste post) maar er komt ook een einde aan een periode van verhuizen. Want we hebben het namelijk niet in 1 dag laten doen, maar het in pakweg 2 weken zelf gedaan.

De reden dat we het zelf hebben gedaan is dat we vanwege diverse werkzaamheden nog minimaal driemaal per week in Almere moeten zijn en wekenlang ‘leeg’ heen en weer rijden om dan alles in 1 dag te laten verhuizen door een verhuisbedrijf... dat leek geldverspilling. Dus we hebben twee weken vrijwel dagelijks heen en weer gereden met aanhanger.

Vervelend was dat we pas iets meer dan een week voor de overdracht echt zeker waren dat de verkoop doorging. Dat heeft de druk ver opgevoerd. Ook verkijk je jezelf natuurlijk op het inpakken van alle spullen. Maar dat hadden we ook moeten doen als we ons hadden ‘laten’ verhuizen. Je kunt natuurlijk ook het inpakken uitbesteden, maar dat lijkt me alleen maar echt handig als huis1 en huis2 gelijk zijn. Dat is bij ons zeker niet het geval!

Maar het is gelukt, inclusief schoonmaken. Nu even 1 of 2 dagen uitrusten en dan dan gaan we beginnen aan de volgende fase. De prioriteit in het komende halfjaar is het woonhuis. Dat moet grondig worden gemoderniseerd. Isoleren, keuken, badkamer, leidingwerk, etc. We willen in die periode in het bijgebouw gaan wonen en werken, dus de eerstkomende twee maanden staan in het teken van het opfrissen van het bijgebouw. Meer volgt!

Het kan... in Drenthe

De slogan van Almere is “Het kan in Almere”. Er kan ook inderdaad ook veel in Almere. Maar er kunnen ook veel dingen niet. Er zijn aardig wat dingen die niet kunnen in Almere, maar wel in Drenthe. Zo zul je als winkelier in Almere de verkoopwaar die je op de stoep uit stalt toch echt ’s nachts binnen moeten halen. Ik denk dat als een tuincentrum in Almere de tuinaarde en tuinplanken voor de deur laat liggen, de voorraad toch snel zal slinken.

Waar wij wonen in Drenthe is veel toerisme en hier zijn dus ook veel terrasjes. Waar in Almere de horeca de terrasstoelen en tafels ’s nachts aan lange kabels vastlegt, blijven hier de tafels en stoelen gewoon los op het terras staan. De bloemen nog op de tafel. Met een beetje mazzel krijgen ze gelijk water!

Naast zwerfvuil (dat je in Drenthe helaas ook hebt, alleen wel veel minder) zie je in Almere helaas ook veel dat mensen een winkelwagentje van de supermarkt voor de deur hebben staan. Ik irriteer me daar zo aan! Als je dan toch zo’n karretje tot aan je deur meeneemt, breng hem dan gelijk terug. Als iedereen een eigen karretje voor de deur heeft, heeft de supermarkt geen karretjes meer! Weet je hoe duur zo’n karretje is? (Nee, niet 1 euro)

Dat er sinds jaren een (halve) euro in die karretjes moet helpt is kennelijk geen oplossing. Je ziet ze overal staan in Almere. Ik heb wel eens ergens op een plek in Almere 10 losse karretjes zien staan. Ik heb er geen foto van gemaakt, maar je zal er maar tegenaan kijken. Vroeger brachten kinderen voor een kwartje een kerstboom naar een verzamelpunt. Waarschijnlijk steken ze er nu gewoon een schroevendraaier in.

Oh wat word ik oud, zeuren over zwerfvuil en boodschappenkarretjes. Is dat erg? Misschien wel. Maar ik vind het toch wel leuk dat we nu weer in een deel van Nederland wonen waar er gewoon geen muntgeld in je boodschappenkarretje. Ik zie mensen de boodschappen in de fietstas doen bij de supermarkt, in plaats van in plastic zakken. Thuis weer van de fietstas in de koelkast of kelder. Mooi toch?!

Paddestoelen en zwammen

NOS nieuws van 9 september: “Paddestoelexplosie in Nederland. Het gaat dit jaar goed met de paddestoelen in Nederland. Volgens de Nederlandse Mycologische Vereniging zijn er zo'n vierduizend soorten paddestoelen en komen er nog steeds nieuwe soorten bij. Niet alleen het aantal paddestoelen is enorm, ook de variatie is groter dan ooit.”

Wij hebben geen vergelijkingsmateriaal, omdat nu nog maar net in Drenthe wonen. Maar je ziet er inderdaad heel veel. Het natte weer van de afgelopen weken heeft daar vast ook nog aan bijgedragen. We hebben een paar foto’s genomen van een aantal paddestoelen hier op het erf of vlakbij. Ze zitten echt overal en vaak tussen het gras dus helaas gaan er ook veel stuk. Klik op de foto voor de vergrotingen op de "Back"/"Terug" knop in je browser om terug te keren!

De bruine vinden we inmiddels al niet zo bijzonder meer, dus we kijken vooral uit naar de niet-bruin gekleurde en naar de hele grote. We hadden een paar weken geleden al een grote gevonden, maar we zijn gisteren naar de Orvelte herfst fair geweest en hebben toen onderweg een nog grotere gezien en gefotografeerd. Dit is de nieuwe recordhouder, qua grootte:

Orvelte is trouwens een heel leuk dorpje, ook wanneer er geen fair is dan is dit de moeite waard als je houdt van de sfeer van een oude dorpskern. Heel klein, maar daarom juist heel sfeervol. Miscshien is het zelfs nog wel leuker als er geen fair is, want het was nu relatief gezien heel druk. We gaan er zeker nog een keer heen en dan maken we wat (meer) foto’s!

Wespen opruimen

Zoals ik eerder al schreef hebben we hier 8 wespennesten laten opruimen. Hoewel we hier graag willen leven ‘met’ de natuur, zaten al deze nesten op plaatsen waar we willen gaan verbouwen of direct naast toegangsdeuren. Maar dit opruimen heeft niet geresulteerd in een wespenvrij erf. Er vliegen er nog genoeg rond.

Omdat je toch graag ongestoord in je tuin wilt kunnen zitten met een drankje, hebben we een wespenvanger opgehangen. We hadden in Almere eigenlijk nooit zo’n ding, want er waren nooit zoveel wespen in Almere. Wel veel muggen en die hebben we hier in Drenthe echter heel weinig. Het een heeft ongetwijfeld met het ander te maken, want wespen eten muggenlarven!

De wespenvanger is zo’n glazen ding, waar ze door de opening aan de onderkant in vliegen maar waar ze niet meer uit kunnen, omdat ze niet door de opening terug kunnen vliegen. In een week tijd zat het hele ding vol. De foto toont de wespenvanger na een paar dagen, maar nog een paar dagen later zat hij helemaal vol.

We hebben twee dingen geleerd. In de eerste plaats zijn deze vanger niet erg diervriendelijk. Het duurt best een tijdje voor zo’n wesp het loodje legt. Ten tweede komen er natuurlijk veel andere insecten op af dus er zitten ook heel veel vliegen in. Na een tijdje was hij zo vol dat de nieuwelingen over de voorgangers heen konden lopen, waardoor de lijdensweg dus nog langer werd.

Vraag 1: wie weet er diervriendlijke oplossingen voor wespen? Het enige diervriendelijke dat wij weten is een schijfje citroen met kruidnagel. Dat werkt ook echt, maar als je elke dag in je tuin zit dan moet je dat dus ook elke dag prepareren. Als we geen andere oplossing gaan vinden dan gaan we dit doen, maar we zijn geinteresseerd in alternatieven!

Vraag 2: hoe leeg je zo’n wespenvanger? Je kunt hem natuurlijk gewoon omkieperen, als je zo’n erf hebt als het onze dan is dat niet zo’n punt. Maar op zich wil je die limonade door de gootsteen en die insecten niet (met grote aantallen zeker niet). Dus ik op internet kijken, maar nergens iets gelezen over hoe je dat ding leegt. Dus laat ik dan dan maar doen. Ik heb het als volgt gedaan.

Als je in een omgeving zit met veel insecten dan vliegen er continu beesten in de fles. Omdat die het waarschijnlijk niet zo’n leuke ervaring vinden om gevangen te zitten, wil je er zeker van zijn dat er geen meer in staat is om je na vrijlating te steken. Ik heb de wespenvanger in de avonduren op een stoepsteen gezet, je kunt hem natuurlijk ook ergens in het zand zetten.

De volgende ochtend heb ik een plastic zak genomen en daar een paar gaatjes in geprikt. Toen goot ik het hele goedje in de plastic zak, boven de gootsteen. Toen liep de limonade netjes in de gootsteen en kon ik de insecten in een zak in de grijze container gooien. Wie heeft er een betere oplossing?

Verkoop is definitief

Na tweemaal uitstel vanwege een financieel voorbehoud is het dan nu echt zover. De verkoop is definitief. Dat werd ook wel tijd, want de oplevering in Almere was gepland voor 13 september. Dus over iets meer dan een week!

Vanaf het moment dat we hier in Drenthe de sleutels kregen, zijn we al bezig met het verhuizen van allerlei dingen. Vooral uit de garage van mijn ouders, die genereus hun garage beschikbaar hadden gesteld toen we ons huis in Almere voor de verkoop ‘leger’ wilden maken. Al die spullen zijn nu bijna allemaal hier opgeslagen. Daar hebben we gelukkig alle ruimte voor, we kunnen alles lekker opstapelen en nog steeds alle labels zien op alle kisten!

Wat we nog niet hadden verhuisd waren alle (belangrijke) meubels in huis in Almere. We weten dat een huis met meubels veel beter verkoopt als een huis zonder en we hadden het huis ook goed ‘gestyled’ (vandaar de snelle verkoop). Dus we wilden voorkomen dat we allerlei dingen weer ‘terug’ zouden moeten verhuizen. De komende week gaan we de rest van de spullen verhuizen, zodat we het leeg op kunnen leveren.

Als alles in Drenthe is, dan is het tijd voor een klein (verjaardags-)feestje. Daarna is het plan om het grote bijgebouw aan te passen, zodat we daar tijdelijk kunnen wonen. In feite hoeft daar eigenlijk alleen een douche geinstalleerd te worden, want er is al stroom, warm water en een viertal gaskachels. Maar we gaan het ook nog even opfrissen. Want we verwachten daar toch minimaal 6 maanden te gaan leven, of zo lang als het gaat duren om het woonhuis te verbouwen!

We hopen in november het bijgebouw te hebben opgefrist en (bij voorkeur lokale) klussers te hebben gevonden. Dan verhuizen we dus alles dat nu nog in het woonhuis staat naar het bijgebouw. Dan is het tijd het woonhuis te strippen van alle plafondplaten. Het is nu slechts deels geisoleerd, zie de foto's hieronder van stukken waar we de zachtboard platen hebben weg getrokken. Het is niet verwonderlijk dat het hier erg koud is in de winter (volgens de vorige bewoonster). Het is misschien wel warmer in het bijgebouw, dus het heeft weinig zin om af te wachten tot na deze winter voor we starten met de verbouwing!

Werkplek

Het werk in de zin van ‘kantoor’ is er bij mij de afgelopen weken bij ingeschoten. Ook de komende week zal ik daar nog niet veel tijd voor hebben. Ik heb echter niet stil gezeten, ik heb ik samen met mijn vriendin heel veel gedaan. Fysieker dan normaal, ik verbrand veel meer energie dan in Almere, ik eet veel meer dan voorheen en mijn broeken glijden van mijn kont af!

(geen foto)

Maar het kantoorwerk moet ik wel weer gaan oppakken. Dus heb ik vandaag een tijdelijk kantoor ingericht met meubeltjes die hier nog stonden toen we hier in trokken. Tijdelijk, want over 2 maanden moet alles worden verplaatst want dan gaan we tijdelijk in het bijgebouw wonen. Zie mijn volgende post! We hebben in ieder geval al enige tijd internet en nu dus mijn eigen PC in Drenthe. Dus nu kan ik weer lekker emailen!

Nieuwe omheining

Het groen onderhoud dat willen we zelf gaan doen, maar niet alles kunnen we zelf. Volgens de regels van de erfpacht is het aan ons om het perceel te voorzien van een omheining. Een zijde is voorzien van paaltjes met ijzerdraad, door de heg is ook ijzerdraad gespannen. IJzerdraad is echter niet het soort omheining dat we willen!

Ook willen we Kim vrij laten lopen op het erf. Kim heeft een goede neus en ze ruikt alle dieren in de directe omgeving. Hoewel we bij onze eerste bezichtiging een hert hebben zien liggen op de erfgrens, hebben we daarna geen hert meer dicht bij het erf gezien. Toch hebben we besloten dat de omheining 150cm hoog moet zijn, omdat Kim heel hoog kan springen!

Niet alle plaatsen waar omheining moet komen, zijn begaanbaar. Achter de kapschuur loopt een lange wal met daarop een hele rij bomen/struiken (hazelaars). De bovenste takken rusten op het dak van de kapschuur en de wal maakt het gebied achter de kapschuur nagenoeg onbruikbaar. We hebben dan ook besloten de wal met alle bomen te verwijderen. Dat is geen klus om zelf te doen. Dat vraagt om zwaar materieel!

We hebben iemand gevonden die deze klus voor ons kan klaren. Nadat we zijn materialen en hekwerken hebben gezien, hebben we voor hem gekozen en daar hebben we geen spijt van gehad. Allereerst hebben we bij de weg een houten schutting laten maken, ook om het geluid van de weg iets te dempen en om iets meer privacy in de tuin te hebben.

Verder hebben we overal hekwerk laten zetten van stevig groen gaas. In vergelijking met zilverkleurig wildgaas (dat we ook hebben overwogen) is groen gaas veel minder opvallend, omdat zilverkleurig gaas de zon weerkaatst. Ook vind Staatsbosbeheer groen gaas fijner en daar wilden we ook rekening mee houden. Zodoende hebben we ook gekozen voor dezelfde mooie ruwe (Europese hardhouten) palen die Staatsbosbeheer ook gebruikt.

Niet alle omheining is aan de buitenzijde van het perceel, we hebben het totale perceel in meerdere stukken verdeeld. Op meerdere plaatsen hebben we landhekken (ca. 4m breed) en loophekken (ca. 2m breed) en al deze hekken zijn bevestigd aan stevige eikenhouten palen. Kijk maar op deze foto's:

Tot slot hebben we de rood-witte slagboom bij de ingang van het erf laten vervangen door een drietal oude landhekken. Deze maken het aangezicht ook veel 'authentieker'. Het was een flinke investering en een hoop werk. Maar dit mooie hekwerk doet het perceel goed en alle gebouwen zien er nu al direct veel beter uit. Nu deze gebouwen moderniseren...

PS. Klik op de foto voor een vergroting en klik op je 'Terug'/'Back' knop in je browser om terug te keren naar deze pagina!

Het eerste groenonderhoud

Ons oude huis in Almere staat op 134m2. Ons nieuwe perceel op ongeveer 4100m2. Het oude woonhuis heeft 90m2 woonoppervlakte en een schuur van ca. 10m2. Het nieuwe woonhuis is ongeveer net zo groot als het oude, maar nu zijn er 3 bijgebouwen met totaal zo’n 400m2. Al met al een behoorlijke schaalvergroting!

Natuurlijk zijn er veel meer mensen die van het westen uit naar het oosten of noorden verhuizen. Ons is hier al verteld dat er vaker ‘westerlingen’ komen die meer ruimte willen maar die dan een paar jaar later toch weer terug verhuizen, omdat ze zich hebben verkeken op de hoeveelheid werk die zo’n groot perceel met zich meebrengt. Wij zijn er niet bang voor!

Voor al dat onderhoud heb je natuurlijk wel flink gereedschap nodig. Een goede grasmaaier, (s)trimmer, heggenschaar en met alle bomen op ons erf ook een kettingzaag. Voor de grote hoeveelheid bestrating op ons erf is een sproeier voor het bestrijden van onkruid ook geen overbodige luxe.

In het kader van groen en duurzaam hebben we gekeken naar verschillende soorten machines. Ons erf is eigenlijk te groot voor apparatuur met kabels, dat is gewoon onhandig bij grote percelen. Op accu’s kom je echter ook niet zo ver dus zijn we toch uitgekomen bij machines op benzine. Wel hebben we gekozen voor machines op ‘groene’ benzine, een speciale mix.

We hebben alle gereedschap tegelijk gekocht en hebben daarbij een heel redelijke korting gekregen. Nu is het zaak stap voor stap al deze gereedschappen te leren gebruiken. Want het zijn geen kinderachtige gereedschappen. We hebben in korte tijd al ervaren dat we met een dag in de week groenwerk hier geen sportschool nodig hebben!

Paarden in de wei

We hebben op onze nieuwe locatie geen directe buren. Beide kanten op hebben we pas buren op een of meer kilometers afstand. Een kant op is onze buur een manege. Direct naast ons perceel bevindt zich echter een wei, die enkele maanden per jaar door de manege gebruikt wordt. Het aantal paarden wisselt. Soms staan er 3, soms wel 30. Het is een mooi gezicht!

In het midden van de wei staat een waterbak, die wordt gevuld met water via een leiding uit ons bijgebouw. De paarden kunnen de waterbak zelf bedienen: als ze hun neus tegen een soort lepel aan duwen, komt er vers water uit. Zo’n ding kan natuurlijk ook gebruikt worden door honden, dat moeten wij ook hebben. Alleen mogelijk met een iets ander formaat lepel...

Nieuwe (veld-)bedden

Toen we de sleutels kregen van ons nieuwe huis, was het oude huis wel verkocht maar onder voorbehoud van financiering. Dus een tijd lang reden we heen en weer tussen onze huizen en gezien de afstand was het wel nodig om op beide plaatsen te kunnen slapen. Aangezien we in de toekomst de nodige gasten verwachten, leek het handig om nu vast extra bedden te kopen.

In Almere hadden we één bed, van 140x200cm en geen logeerbedden. In ons nieuwe huis willen we minimaal vier slaapplaatsen maar we zouden ook graag de mogelijkheid willen om na een feestje een groep van circa 10 mensen te kunnen laten overnachten. We hebben er tenslotte genoeg ruimte voor!

Mijn vriendin – de online ‘pitbull’ – heeft via internet een leverancier van veldbedden gevonden, extra lang en extra breed voor iets meer comfort in vergelijking met standaard veldbedden. Na een succesvolle test hebben we er nog een paar besteld en inmiddels hebben we 6 veldbedden en evenzoveel katoenen slaapzakken. Wie wil blijven slapen, geen probleem!

Omdat we logerende ouders ook graag een fijn bed gunnen, hebben we vervolgens ook nog twee nieuwe bedden gekocht. Zo lang als alle spullen nog niet zijn verhuisd uit Almere hebben we op beide locaties 2 goede slaapplaatsen en na de verhuizing dus permanent 4 goede slaapplaatsen en 6 veldbedden. Is er meer volk, dan is het dus lootjes trekken wie waar slaapt!

Uilen en het Pieterpad

Nog vergeten te vertellen: we hebben uilen in de kapschuur. Iemand heeft ooit een nestkast geplaatst (geen idee wie). Er hebben ooit zeldzame uilen gezeten: “Ruigpootuilen”. Net na de aankoop zat er ook een nest uilen, we hebben de jongen horen piepen. Waarschijnlijk waren het kerkuilen. Het is lastig om ze goed te bekijken, wat ze zijn natuurlijk erg schuw. Kijk zelf maar.

Wat ik ook nog niet heb verteld is dat het Pieterpad direct langs ons huis loopt. Het Pieterpad voert van Pieterburen in Noord Groningen naar de Sint-Pietersberg in Zuid Limburg en is daarmee de langste aaneengesloten wandelroute van Nederland. We zien dus elke dag veel wandelaars langskomen. Door omstandigheden wordt de exacte route nog wel eens gewijzigd. Grappig is dat de route ook is gewijzigd vanwege ‘onze’ broedende uilen!

Wespennesten en bijennest

De eerste twee weken waren we vooral bezig met ‘ontdekken’. Ontdekken wat nu allemaal van ons was. Van de vorige bewoonster wisten we dat het woonhuis behoorlijk koud was in de winter. Dus we hebben gekeken in hoeverre het was geïsoleerd. Een deel van de ruimten bleek te zijn voorzien van isolatie, maar andere ruimten niet en uiteraard was alles enkel glas. De CV werkte wel dus de douche was lekker warm. Gelukkig!

Buiten werd al snel duidelijk dat alle gebouwen toch wel bewoond waren. In de kleine schuur was een bijenvolk genesteld, onder de dakpannen van het woonhuis en op diverse plaatsen in de grote schuur (waar wij kantoor van willen maken) zagen we veel wespen. Uiteraard waren we niet van plan om alle bijen en wespen weg te halen, maar helaas zaten al deze volkeren op plaatsen waar wij willen gaan verbouwen.

Voor de wilde bijen werd ons geadviseerd om een imker te bellen en die zou het bijenvolk vast graag onder zijn hoede willen nemen. Bij navraag bleek dit niet het geval. De bijen zaten tussen de binnenmuur en de buitenmuur. Het was niet mogelijk het volk te verwijderen zonder ze te verstoren. Tegen een bijenvolk dat overgaat tot een aanval is zelfs het pak van een imker niet bestand. Dus er zat niets anders op dan ook het bijennest te verdelgen.

Achtereenvolgens heeft de verdelger een paar gaten geboord, door de gaten het witte poeder gespoten, de beien laten uitvliegen en een deel van de binnenplaat uitgezaagd. Er kwam een behoorlijk groot aantal raten tevoorschijn. Een aantal waren al wat ouder, een aantal bevatte larven en een aantal bevatte verse honing. Uiteraard hebben we die niet kunnen eten.

Voordat we een verdelger lieten komen hadden we zelf 6 wespennesten geteld. We vroegen de verdelger wat het hoogste aantal nesten was, dat hij op een locatie had bestreden. Zijn antwoord was 2 of 3. Na twee uur tijd had de verdelger 8 nesten gevonden en besproeid. Een record dus! Alle nesten zaten in het woonhuis en in het kantoor, op plaatsen waar we gaan verbouwen. Als ze nu de kapschuur hadden uitgekozen… was geen probleem geweest.

Aangezien een van onze doelen is om hier in Drenthe zo groen en duurzaam mogelijk te leven, hebben we de verdelger nog gevraagd wat het witte poederachtige middel met de wespen doet. Het blijkt niet erg diervriendelijk, maar de meer vriendelijke middelen zijn schadelijk voor het milieu en zijn daarom niet toegestaan. Voer voor een interessante discussie tussen mensen die – zoals wij dus – graag groen en duurzaam willen leven…

Snelle aankoop nieuwe huis in Drenthe

Zoals eerder beschreven was onze zoekstrategie om eerst op internet te zoeken, dan langs te rijden om de omgeving te beoordelen en om dan eventueel een bezichtiging aan te vragen bij de betreffende makelaar. Zo is het ook gegaan bij ons nieuwe huis. Na zo’n 50 huizen van de buitenkant en zo’n 5 huizen van de binnenkant gezien te hebben, vonden we ons droomhuis.

Het was niet erg goed aangeprezen, met slechte foto’s en een (te) summiere beschrijving van de bijgebouwen. In eerste instantie was het ook niet op het ‘bord’ gekomen (de landkaart met de post-it notes, eerder beschreven) maar bij een tweede aanblik leek het toch de moeite waard om langs te gaan. Sterker nog…. Het zou wel eens perfect kunnen zijn want het had naast een woonhuis meerdere bijgebouwen en het lag aan de bosrand!

In tegenstelling tot veel andere woningen, zag dit er in werkelijkheid veel beter uit dan in de verkoopbrochure. Ook de omgeving was fantastisch mooi. Direct vanuit de achtertuin het bos in, in het midden van het bos een grote open vlakte met heide op wandelafstand een aantal meertjes. We wisten het gelijk: dit moesten we bezichtigen!

Bij de eerste bezichtiging zagen we geen woonhuis dat op alle punten opgeknapt moest worden. We zagen een heel charmant boswachterhuis met mooie luiken. We zagen naast het woonhuis geen kleine oude schuur maar een potentieel gastenverblijf voor onze ouders. We waren al verkocht voor we de twee grote schuren zagen met mooie dikke houten balken...

De regels met betrekking tot de erfpacht waren al opgenomen in de verkoopbrochure en daarin zagen wij geen bezwaren. Een aankoopkeuring zoals we hadden gedaan bij een eerdere kandidaat hebben we nu niet gedaan. Het was voor onze besluitvorming niet nodig. We besloten direct om het te kopen en hebben het zonder aarzeling ‘binnengesleept’!

Snelle verkoop huis in Almere

Als je wilt verhuizen, dan kun je ervoor kiezen om eerst je eigen huis te verkopen en dan een nieuw huis te kopen, of andersom. Het mooiste is natuurlijk om een ‘overlap’ te hebben van 1 of 2 maanden, zodat je op je gemak kunt verhuizen. Maar in de huizenmarkt van 2010 is dat niet zo eenvoudig uit te kienen. Tegenwoordig staan veel huizen heel lang te koop.

Eerst verkopen en dan pas gaan kopen heeft een risico: als je niets vind dan sta je op straat. Eerst kopen en dan verkopen heeft ook een risico: dat de dubbele lasten te hoog worden. We kozen er begin 2010 voor om ons eerst te oriënteren op de mogelijkheden in de diverse provincies en tegelijkertijd ons huis in Almere verkoopklaar te maken.

Wat is ‘verkoopklaar’? In ons geval leek die term niet van toepassing. In 2008 hadden we een nieuwe keuken laten plaatsen, in 2009 een nieuwe badkamer en toilet en ook nog het buitenschilderwerk. Bij deze aanpassingen hebben we al rekening gehouden met een mogelijke toekomstige verkoop, zowel qua stijl en kleur als qua investering.

Wat nog restte was het opknappen van de voor- en achtertuin. Na het opknappen van de keuken en badkamer waren de tuinen de eerstvolgende grote klus. In afwachting daarvan was de voortuin een onkruidveld geworden. Met worteldoek, veel zakken split, twee grote potten en een houten (FSC) bistroset hebben we die getransformeerd, met complimenten van de buurt (onze voortuin was daarvoor dan ook de lelijkste in de straat).

De achtertuin besloten we op te fleuren met veel bloemen en planten en de keus over “wat te doen” over te laten aan de toekomstige koper. In het geval deze een groene tuin wilde: dan was dit een buitenkansje want de meeste tuinen in Almere zijn bestraat. In het geval deze geen groene tuin wilde: bestraten maar naar eigen smaak!

Tot slot de grote slaapkamer. De grootste slaapkamer was bij ons in gebruik als klus- en opslagkamer. Door het grote aantal dozen en plastic kisten in de grootste slaapkamer, was niet zichtbaar hoe ruim deze was. We hebben alle kisten en dozen uit deze kamer tijdelijk verhuisd naar de garage van mijn ouders en de kamer opgeknapt en opnieuw ingericht.

Verder hebben we alle spullen die toch niet mee zouden verhuizen naar de milieustraat gebracht. Het resultaat was een huis dat veel ‘leger’ en daardoor veel ‘ruimtelijker’ leek. Dat is heel belangrijk, maar minstens zo belangrijk is de prijs. Zeker in deze tijd waar veel huizen lang te koop staan, moet je realistisch zijn. Nadat ons huis in de verkoop is gegaan, kregen we al snel bezichtigingen. Uiteindelijk is het na 3 weken en 3 dagen verkocht.

Bij de snelle verkoop heeft de mooie locatie van het huis in Almere ook meegespeeld, het ligt in een goede wijk op een leuke plek. Maar wij denken dat we er zelf ook veel invloed op hebben gehad. Door het verkoopklaar maken, door de realistische prijs en ook doordat we het huis voor elke bezichtiging steeds uitgebreid hebben opgeruimd, schoongemaakt en ‘gestyled’. We kregen complimenten van de makelaar: “witte tornado” en “super-comercieel”!

Erfpacht: beperking of kans?

Als je zoals ons zoekt naar een plek in een mooie groene omgeving, dan kom je al snel woningen tegen waar erfpacht op rust. Voor deze woningen geldt dat je de opstallen koopt (huis en eventuele bijgebouwen), maar dat de grond in eigendom blijft van iemand anders. Erfpacht is eigenlijk een soort van ‘huur’: elk jaar betaal je een bedrag, de ‘canon’.

Omdat je de grond niet koopt, is een woning met erfpacht een stuk goedkoper dan een vergelijkbare woning waar geen erfpacht op rust. Bij erfpacht koop je de opstallen van de vorige eigenaar (dat hoeft niet de eigenaar te zijn van de grond!) en je gaat daarbij de verplichting aan om de pacht te betalen aan de erfpachter.

Veel mensen willen naast de woning ook graag volledig eigendom van de grond. Maar als je een woning koopt met grond en je doet dat met een volledige hypotheek, wat is dan het verschil? Wat is nu echt het verschil tussen een hypotheek van 300.000 euro (woning en grond) en een hypotheek van 200.000 euro (woning) en erfpacht over 100.000 euro?

De erfpacht wordt net als een hypotheek berekend als een percentage over de waarde van de grond. Het percentage wordt – net als bij veel hypotheken – eens per 10 jaar vernieuwd en de basis voor die rente is de rente van DNB. In de tussenliggende jaren wordt het bedrag aangepast aan de hand van het indexcijfer van CBS, maar de rente blijft gelijk. De verschillen tussen een hypotheek en erfpacht zijn in financiële zin dus eigenlijk heel klein.

Wat is het verschil dan praktisch gezien? De duur van de pacht is vaak beperkt. Vaak heeft de pacht een duur van 30 jaar. Als je voor die tijd weg wilt, dan kun je de opstallen verkopen aan iemand anders, die dan een nieuwe pachtovereenkomst aan gaat. Maak je de periode wel vol, dan kan het zijn dat de pacht wordt verlengd of niet.

In onze pachtovereenkomst is opgenomen dat als de pacht niet wordt verlengd, dat we dan een marktconforme vergoeding krijgen voor de opstallen. Maar het theoretisch dus zijn dat we over 30 jaar weg moeten. Maar we zijn dan 70 en dan zou het niet gek zijn om iets te gaan zoeken dat minder groen-onderhoud vergt!

Vergunningen in het buitengebied

Als je een bedrijf aan huis wilt, dan heb je daar in sommige gevallen een vergunning voor nodig. Ook voor verbouwingen heb je soms een vergunning nodig. Hoewel je natuurlijk pas echt aan de slag kunt nadat je een huis hebt gekocht, moet je wel voor aankoop weten of jouw bedrijfsactiviteiten en verbouwing worden toegestaan door de gemeente.

Het eerste huis waar we heel erg geïnteresseerd in waren, lag in de omgeving van Apeldoorn. Aan de rand van een bos, op een fantastische locatie. Je liep zo vanuit je tuin het bos in! In de achterhoek vonden we ook iets moois en als derde vonden we in Dokkum een geschikte locatie. In deze drie gemeentes (ver uit elkaar liggend) hebben we gesproken met iemand van de gemeente, om te vragen of onze bedrijfsactiviteiten waren toegestaan op die locaties.

Uiteindelijk hebben we dus niet gekozen voor een van deze locaties en hebben we een veel mooiere locatie gevonden in Drenthe. Maar het waren wel drie leerzame gesprekken. Er waren overeenkomsten en verschillen. Belangrijkste conclusie is dat anno 2010 veel bestemmingsplannen voor buitengebieden in ontwikkeling zijn. Veel is nog niet definitief vastgelegd, maar ze handelen al wel naar de regels in deze beleidsplannen.

De buitengebieden zijn vaak regio’s waar veel jonge mensen wegtrekken. Dus zeggen gemeenten dat ze graag nieuwe mensen en bedrijvigheid verwelkomen in hun gemeenten. De regels zijn echter zodanig dat wij – zonder dat we overlast geven – ons er gemakkelijk kunnen vestigen. Het blijkt dat mensen die ergens al wonen heel veel mogen, maar nieuwe mensen met nieuwe plannen aan regels moeten voldoen die helemaal niet aantrekkelijk zijn.

Een belangrijk punt waarop locale bewoners en nieuwe bewoners verschillend worden behandeld, is de “ruimte voor ruimte” regeling die in veel gemeenten toe wordt gepast. Als je een huis wilt kopen met een bijgebouw dat een agrarische bestemming heeft, dan mag je het blijven gebruiken op die manier. Maar als je het bijgebouw wilt verbouwen tot kantoor (een andere bestemming) dan kan de “ruimte voor ruimte” regeling van kracht worden.

Deze regeling betekent dat je een bijgebouw dat cultureel gezien geen bijzondere waarde heeft (zoals een kippenschuur gebouw in de jaren ’70 dat niet heeft) niet mag verbouwen tot kantoor. Wat je wel mag, is het geheel slopen en vervolgens een nieuw gebouw terugplaatsen, ter grootte van de helft van de oorspronkelijke grootte. We hebben een schuur gezien die we prima hadden kunnen verbouwen, van de juiste grootte, maar ons plan kon dus niet door gaan!

Iets verderop krijgt een locale kippenboer die al meerdere grote kippenschuren heeft met miljoenen kippen, toestemming om nog een grote kippenschuur te bouwen. Van het type dat je als nieuwkomer dus ‘formeel’ moet slopen als je de bestemming wilt veranderen! Krom? Ik vind van wel. Onze intentie is en was om een oude schuur op te knappen met behoud van het landelijke karakter. Er zou niet gekeken moeten worden naar de schuur in zijn huidige vorm, maar naar wat je van de schuur wilt maken en of dat past in de omgeving!

N.B. Dit geldt uiteraard niet voor alle gemeenten!

Hoe zoeken?

Wat waren de zoekcriteria? Een mooie groene omgeving, een huis met een bijgebouw, op ongeveer 3000-5000m2 grond, om onze twee herdershonden de ruimte te kunnen geven. Het woonhuis hoefde niet groter te zijn dan in Almere (ongeveer 100 m2), maar we wilden meer zakelijke ruimte. Een bijgebouw dat groot genoeg zou zijn om in te kunnen werken en om trainingen te kunnen geven.

Mijn vriendin is een ‘pitbull’ als het gaat om het zoeken op het internet. Vanaf het moment dat we besloten om te gaan zoeken, heeft ze dagelijks meerdere uren gezocht op meerdere huziensites. De vraag was in welke regio’s we graag zouden wonen en die (voor ons) ook nog betaalbaar waren. Zoals verwacht kwamen we toch vooral uit in de noordelijke provincies. We hadden een kaart van Nederland gemaakt en met voor elke kandidaat een gele post-it note:

Als je veel verschillende locaties vind en je wilt die samen bespreken om te beoordelen welke het meest aantrekkelijk is, dan kan dat best verwarrend kan zijn. Daarom gaven we alle kandidaten een bijnaam. Soms sloeg die op de omgeving, zoals “Beschut”, “Bossen” of “Boswachter”. Soms een dier, zoals “Kip”, “Krokodil” of “Kangaroe”…

Vanwege de grote afstand merkten we al snel dat bezichtigen met een makelaar relatief gezien veel tijd kost. Dus kozen we voor de strategie om ongeveer eens per week een rondrit te doen langs een hele rits kandidaten, om bij elke kandidaat de omgeving snel te bekijken. Want een mooie omgeving was een van onze belangrijkste criteria. Zaken als een tankstation of een elektriciteitsmast kun je van tevoren zien op Google maps of Google street view, maar de sfeer moet je voelen en daarop vielen tientallen kandidaten af na een rondrit.

Dus voor wie ook een zochttocht wil starten: deze strategie is ons heel goed bevallen en dus aan te raden!

Waarom verhuizen?

Dit blog gaat over een verhuizing van een rijtjeswoning in Almere naar een boswachterwoning in Drenthe. Almere bestaat pas ongeveer 30 jaar en groei snel. Almere was 10 jaar geleden een 'groot dorp', in meerdere opzichten. Het was en is nog steeds een mooie groene omgeving, met veel ruimte en recreatie. Veel variatie in wijken, woningen en architectuur.

Helaas is Almere in de laatste 10 jaar ook veranderd in minder goede zin. Zwerfvuil en hangjongeren bevestigen dat Almere is gegroeid tot de zevende stad van Nederland (op weg naar de vijfde). Ondanks dat we woonden in een wijk die ruim was opgezet, wilden we toch (nog) meer ruimte. We wilden landelijk wonen. Daarom zijn we zo rond januari 2010 gaan zoeken naar iets anders… en we zijn uitgekomen in Drenthe!

PS Ik draag Almere een warm hart toe, heb er ook nog familie wonen. Als je houdt van het leven in de stad, dan is Almere een van de leukste steden om in te wonen. Wil je meer ruimte en natuur dan Almere heeft, dan voldoet geen enkele stad. Volg dan ons voorbeeld!